نه در رفتن حرکت بود نه در ماندن سکونی.
شاخه ها را از ریشه جدایی نبود و باد سخن چین با برگ ها رازی چنان نگفت که بشاید.
دوشیزه عشق من مادری بیگانه است و ستاره پرشتاب در گذرگاهی مأیوس بر مداری جاودانه می گردد.
| زنده یاد احمد شاملو |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر